Marek Niedźwiecki

Ta niezwykła, cudowna budowla skończyła 40 lat osiem dni temu. Przegapiłem... Ale lepiej późno, niż później. Każdy powód jest dobry, żeby sięgnąć do pięknych wspomnień. Lubię Sydney... Od kiedy Piraci przenieśli się stamtąd do Hobart na Tasmanii bywam tam rzadziej, ale wracam. Dziś zdjęcia z października 2007 (początek bloga) i lipca 2009. Znaczy lato i zima. A budynek Opery zawsze wygląda pięknie i okazale. Tak ma, czepi oko...




Sydney to gigant. Piękne miasto i bardzo przyjazne. Znaczy w okolicach Opery, bo przedmieścia, jak to przedmieścia. Dulwich Hill wspominam jednak tylko dobrze, bo tam jadało się najlepszego green curry chicken. U Wietnamczyka... Tylko kiedy to było? Czas płynie. Teraz już sam sobie umiem zrobić takiego kurczaka, ale nie jest taki dobry jak tam. Lubię połazić po mieście. Posiedzieć w parku, pogapić się na Operę. Wypić kieliszek chłodnego Chardonnay. Pojeść sera z King Island. Takie małe, drobne przyjemności, które długo się pamięta. Cieszyć się każdym dniem i drobiazgiem. Bo przecież nie wiadomo, kiedy "zegarmistrz światła purpurowy"...
Wczoraj Lou Reed "took a walk on the wild side".
Dzisiaj odszedł Pan Tadeusz Mazowiecki. W Muzyce Ciszy w najbliższy piątek zapalimy świeczkę także dla Nich.