Marek Niedźwiecki

Niedziela tydzień temu. Po śniadaniu wyjechaliśmy z Gienkiem ze Szklarskiej do Wrocławia. W towarzystwie Pana Mariana Dziędziela. Podrzucaliśmy Pana Mariana na dworzec. Wracał do Krakowa. Świetny facet! Prawie całą drogę przegadaliśmy. O wszystkim i o niczym. Jak u Kuźniarka... Słońce pięknie świeciło. Pachniało wiosną. We Wrocławiu pyszny lunch w Masali. Tam zawsze jest smacznie, ale w niedzielę było jakoś odświętnie.




Słuchaczka zapytała dziś, czy spóźniłem się kiedyś do pracy. To mój najgorszy sen. Koszmar… Śni mi się, że jestem na Myśliwieckiej. Słyszę już sygnał listy i wiem, że nie zdążę do studia. Budzę się spocony albo z krzykiem na ustach! Czy ja się spóźniłem do pracy? Zima 1982 roku. Śniegu nasypało, a ja jadę na poranną „Zapraszamy Do Trójki”. Służbowy samochód zbiera po drodze kilka osób. Wjeżdżamy na Rozbrat i samochód staje. PanKierowca mówi jakby do siebie: „mówiłem, że zabraknie paliwa”. Mam do radia pewnie kilometr. I kilkanaście minut do 6. Biegiem! Już płuca wyplute nie bolą. Ale dałem radę. Może byłem na początku audycji trochę na bezdechu? XXI wiek, bo miałem już telefon komórkowy. W poczekalni Listy mieliśmy wtedy czaty z Artystami. Jadę samochodem i na Czerniakowskiej już wiem, że nie dojadę na czas. Zacząłem więc audycję przez telefon. Dalej już jakoś poszło. I to chyba tyle. Więcej grzechów nie pamiętam. Ale w ostatnich latach w piątki jestem na Myśliwieckiej kilka godzin wcześniej. Tak na wszelki wypadek. A poza tym zawsze mam tam coś do zrobienia. Jak to w domu…
Zdjęcia na dziś: Wrocław. Kolorowa niedziela i szary poniedziałek.
Muzyka na dziś: „Bezsenna noc” Magda Umer i Bogdan Hołownia. Bo Magda będzie jutro moim gościem w „do południa”. A potem polecę do Szczecina.