Gruchnęło jakoś po 7 rano. Burza z piorunami zimą? Down Under. Znaczy, może już idzie wiosna? Wczoraj Bruny Island. Gunia mówi, że to już ostatni raz, bo ile razy można oglądać to samo? I robić prawie takie same zdjęcia. Można, oj można! No bo proszę popatrzeć do dzisiejszego albumu... Cud miód. Takie były warunki.
(Dalej…)
Wygląda na to, że Cesna jest bezpieczna. Polecieliśmy dziś na południe wyspy. Tam, gdzie nie da się dojechać. Southwest National Park. Tam, gdzie rosną prawdopodobniej najwyższe drzewa na świecie. Tam, gdzie być może ostały się tasmańskie tygrysy. Jeśli nie tam, to znaczy, że ich nie ma. Wyginęły, jak diabeł tasmański. Prawie. Choruje i naukowcy są bezsilni...
(Dalej…)
Nie zawsze się sprawdza. Na lpmn widziałem, że wczoraj w Hobart miało padać. A co widać na zdjęciach? Było piękne lato! Po prostu... Mam szczęście bo pogoda w sam raz na niezwykłe zdjęcia. Zima w Australii jest zielona. Tak napisałem 5 lat temu, kiedy byłem tutaj w lipcu. Nie zmieniam zdania. A na dodatek mogę napisać, że zima w Australii kwitnie kwiatami...
(Dalej…)
A jednak się udało! Miałem różne sny i przeczucia, ale jednak tutaj jestem. Tasmania. Prawdopodobnie jeden z najpiękniejszych końców świata? Mała cudowna wyspa. Niby zima, ale jakoś tak pięknie się to słońce uśmiecha. Piracki mówi, że na dole, w mieście już kwitną różowe magnolie. Sto metrów wyżej zakwitną za miesiąc. Będzie wtedy wiosna akurat...
(Dalej…)
Spędzę tysiąc godzin na antypodach. Doleciałem szczęśliwie. Na trzy razy, na dwie przesiadki. W Dubaju i Kuala Lumpur. W Dubaju było 36 stopni, w Kuala – 34. Kiedy wylądowałem w Melbourne, było 6 stopni.
(Dalej…)
Lecieć? Nie lecieć? Mam nadzieję, że mój samolot nie będzie leciał ani nad Ukrainą, ani nad Izraelem. Malezyjskimi liniami leciałem kilka razy. Przez Kuala Lumpur do Australii. Przez Wiedeń albo Frankfurt. Zawsze było dobrze. Ale teraz już nie ma nic pewnego. Taki czas... "No More Fear Of Flying" Gary Brooker. Nagrałem tę piosenkę kiedyś z audycji radiowej Jedynki. Zaprezentował ją Roman Waschko. Poznałem później Pana Romana...
(Dalej…)
I śmieją się, śmieją się, śmieją... Te planety z "Szału niebieskich ciał" Maanamu. Tak jakoś wpadłem na nie oglądając zdjęcia z sierpnia 2008 roku. Yellowstone, ale jakby inna rzeczywistość. Zapraszam. A przy okazji zaległe notowania Listy Przebojów "Studia Rytm". Z lipca z tamtych pięknych, choć trudnych lat. Bo młodość jest piękna. I już! Nikt z czytelników nie upomniał się wprawdzie o te notowania, ale chcę je "ocalić od zapomnienia"...
(Dalej…)
Lista wyjazdowa. Wyjazdówka... Nie przepadam. Bo przepadam z Warszawy na 3 dni. Szybka jazda w czwartek, po Tonacji. Najpierw przez zatłoczone miasto, a potem A2, A1 do Warlubia. Tam zjazd z autostrady. Kaszuby. Jak tam pięknie! Tuż po 22 jedliśmy dorsza w hotelowej restauracji. Pierwszy dobry! A potem piątek i sobota - same ryby. Dorsz był ciągle na pierwszym miejscu tej listy przebojów. Z pierwszego na pierwsze...
(Dalej…)
Kurki wyschnięte. Prawdziwków brak... Maliny jak maliny. Po sześć. Pyszne. Słodkie jak maliny. Jest pięknie. A może nawet cudnie? Ja już prawie na walizkach. W czwartek do Darłówka. Będzie dorsz? W następny czwartek do Wałcza. Warto wracać! W związku z tym uprzejmie proszę mnie zwolnić z regularnego pisania dziennika. Będę się tutaj pojawiał w miarę możliwości. W końcu mamy wakacje, prawda? Niech się ciągną długo...
(Dalej…)
Wrzuciłem tę płytę do odtwarzacza, bo mnie zdziwiło, że jest na drugim miejscu amerykańskich bestsellerów według Billboardu. "Tysiące Amerykanów nie może się mylić"? To nie zawsze tak działa, ale tym razem album mnie zniszczył. Sam Smith "In The Lonely Hour". Niby nie moja bajka, ale Mundial też nie moja bajka, a oglądam. Sam śpiewa histerycznie, często falsetem. Nie jest odkrywczy. Śpiewa głównie o miłości. Robi to przekonująco...
(Dalej…)
Bo dzisiaj zdjęcia z Jakuszyc i okolic, ale sama natura. Bo "ta natura jest niezmierna". Nie nadużywałem ostatnio, prawda? No, ale od święta chyba mogę. Co to za święto. Zwyczajny, szary, słoneczny i grzeczny dzień. Jeden z takich, jakie lubię najbardziej. Szukanie piosenek do "miasta zaginionych przebojów" to sama radość. Przesłuchałem kilkanaście płyt, po które nie sięgałem od lat. Przy okazji zbieram przydasie, których mogę się pozbyć...
(Dalej…)